rebuke

D.J.:[riˈbju:k] K.K.:[rɪˈbjuk]

vt.

  1. 责难或指责
    • The teacher rebuked the boy for throwing paper on the floor.
      老师指责这个男孩将纸丢在地板上。

n.

  1. 非难; 责难

网络词典

rebuke

英 Unknown 美 Unknown
Unknown 中文翻译:Unknown
同义词: Unknown

例句: